1- Sözleşmenin Geçerli Olduğunu Belirten Bölüm
Bu arada kooperatif ortaklarından 16 kişinin 27/002/2011 tarih ve 5 no’lu “yönetim kuruluna sözleşme yapma yetkisi verilmesine ilişkin genel kurul kararının iptali” istemiyle Ankara 6. ATM E: 2011/205 Esas kaydı alan bir dava açtıkları, davanın 19/02/2013 tarihinde esastan reddedildiği, davacıların temyizi üzerine Yargıtay 23. HD E: 2014/2510, K:2014/5468 ve T:10/09/2014 kararıyla yerel mahkeme hükmünü “Somut uyuşmazlıktaki, 27/02/2011 tarihli genel kurulda gündemin 5. Maddesi ile alınan kararın iptali talep edilmiştir.
Genel kurul tutanağının incelenmesinde, bakanlık temsilcisinin toplantıya katılmadığı anlaşılmaktadır. Öte yandan, dosyadaki kayda göre, davalı kooperatifin bakanlık temsilcisi atanması için 03/02/2011 tarihinde başvurduğu, genel kurul yapıldıktan sonra 03/03/2011 tarihinde yazılan resmi yazıya göre görevlendirilmediğinin bildirildiği, 27/02/2011 tarihli olağanüstü genel kurul tutanağına göre ise, bakanlık temsilcisi bir saat beklendikten sonra genel kurul faaliyetlerine başlandığı belirtilmiştir. Bu durumda, mahkemece, yukarıda açıklanan prosedür (1163 SK 87/6 hükmü) yerine getirildikten sonra genel kurul yapılıp yapılmadığı araştırılmaksızın yazılı gerekçelerle davanın reddine karar verilmesi doğru olmamıştır” şeklinde kurduğu gerekçeyle bozduğu,
Davalı kooperatif yönetim kurulunun konuyu 03/04/2016 tarihinde yapılan 2015 yılı Olağan Genel Kuruluna getirdiği, gündemin 7/g maddesiyle "konutların büyütülmesi, sosyal tesisin kapalı alanının 5000 m2 den 10000 m2 ye çıkarılması, kapalı otopark için alınacak bedelin kaldırılması gibi" iyileştirmelerin yapılması kaydıyla, Genel Kurulun Yönetim Kuruluna inşaat sözleşmesini yenileme yetkisi verdiği, bu karara dava açılmaksızın kesinleştiği,
2- Raporun Sonuç Bölümü
SONUÇ
Değerlendirmesi yukarıda ayrıntılarıyla açıklandığı üzere;
1- Davalı kooperatifin konuyu 03/04/2016 tarihinde yapılan 2015 yılı Olağan Genel Kurulunda gündemin 7/g maddesinde alınan kararla "konutların büyütülmesi, sosyal tesisin kapalı alanının 5000 m2 den 10000 m2 ye çıkarılması, kapalı otopark için alınacak bedelin kaldırılması gibi" iyileştirmelerin yapılması kaydıyla, Genel Kurulun Yönetim Kuruluna inşaat sözleşmesini yenileme yetkisi verildiği, davalı kooperatif yönetim kurulunun aldığı yetkiye istinaden Ankara 24. Noterliğinin 16/06/2017 tarih ve 20691 yevmiyesinde kayıtlı “3 NO’LU EK SÖZLEŞME” düzenlendiği,
2- 3 no’lu ek sözleşmenin “3.1.” “3.5.” ve Ankara 24. Noterliği 07 Aralık 2017 tarih ve 40821 sayılı yevmiyesinde kayıtlı “4 NO’LU EK SÖZLEŞME”nin “10.” maddeleri uyarınca kooperatif genel kurulunun istediği sözleşme koşullarındaki asgari iyileştirme şartının sağlandığı, bu durumda sözleşmenin kooperatif genel kurulunda verilen ve kesinleşen 03/04/2016 tarihli genel kurul kararına uygun şekilde ayakta ve geçerli olup tarafları bağladığı,
3- “Muhaliflerin hedef gösterilerek ve baskı altına alınarak, ortaklıktan çıkarılmayla tehdit edilerek sindirildiği, bu nedenle ibranın haksız olup iptali gerektiği” iddiasının somut belge, tanık, kamera kayıtları vesair delille ispatlanamadığı, ibra oylamasının demokratik bir katılım ve atmosferde gerçekleştiği, eldeki davayla ileri sürülen iddiaların aynı şekilde genel kurulda da dile getirildiği, buna rağmen genel kurulun çoğunluk olarak İBRA yönünde oy kullandığı,
4- Sözleşme ve inşaat ruhsatı yürürlükte olduğu dönem içinde ve sözleşme kapsamında yapılan taşınmaz devirleri nedeniyle kooperatifin zarara uğratıldığını ileri sürmenin hukuki dayanaktan yoksun olduğu,
5- Kooperatif inşaatlarının yaptırılma yönteminin yasa ve ana sözleşmeye uygun şekilde genel kurulda alınan ve kesinleşen 08/08/2010 tarihli genel kurul kararı “arsa payı karşılığı inşaat sözleşmesi” olarak belirlenmesi, keza sözleşmenin onayına dair genel kurul kararının iptali üzerine alınan 03/04/2016 tarihli kesinleşmiş genel kurul kararı varlığı karşısında kooperatif yönetiminin güncel yetkileri arasında bulunan ve tapu idaresince yeterli görülen genel taşınmaz devir yetkisi kapsamında taşınmaz devrinin kooperatifin ortak amacına ve kooperatif hukukuna uygun olup imzalanan inşaat sözleşmesi kapsamında her hakkediş karşılığı taşınmaz devrinde genel kuruldan ayrı ayrı karar ve onay alınmasına gerek bulunmadığı,
6- Sözleşme ve inşaat ruhsatı yürürlükte olduğu dönem içinde ve sözleşme kapsamında yapılan taşınmaz devirleri nedeniyle, sonradan gerçekleşen mühürleme ve yapı tatil işlemlerine dayalı olarak kooperatifin zarara uğratıldığının ileri sürülemeyeceği,
7- Buraya kadar yaptığımız tespit ve değerlendirme sonuçların Sayın Mahkemece görev verilen bilirkişilerce düzenlenen kök ve ek raporlarla aynı yönde ve uyumlu olup, sadece aşağıda 8nci maddede “1nci hak ediş karşılığı gereğinden fazla taşınmaz devredilip devredilmediği” konusundaki araştırma, inceleme ve tespit sonuçları bakımından Sayın Bilirkişilerle görüş farklılığımız bulunduğu,
8- Sonuç olarak, Toplamda sözleşmenin gerektirdiğinden 20.296,37 m2 daha az arsa devredildiği, arsaların rayiç bedelleri üstünden değerlendirme yapıldığında ise eksik devredilen arsa bedelinin 38.345. 455,57 TL olduğu, Yönetimin bu belirtilen tutar kadar sözleşmenin gerektirdiğinden daha az hak ediş ödemesi yapmış olduğu,
9- Davalı Kooperatif Yönetim Kurulunun 2017 yılı faaliyet dönemi içinde inşaat sözleşmesi ve arsa devri konusuyla ilgili ve sınırlı olarak genel kurulca İBRA işleminde yasaya, ana sözleşmeye ya da afaki iyiniyet kurallarına aykırı bir hususa rastlanmadığı,
10- Yine 2017 yılı denetim sorumluluğunun genel kurulca İBRA işleminde yasaya, ana sözleşmeye ya da afaki iyiniyet kurallarına aykırı bir hususa rastlanmadığı,
Sonuç ve kanaatine varılmıştır. 02/06/2020